Historia

Pierwszy lubański wodociąg ukończony został w 1823 r. Woda dostarczana była mieszkańcom miasta z torfowisk znajdujących się na terenie Pisarzowic i magazynowana w drewnianych kadziach, stojących na ulicach, skąd mieszkańcy ją czerpali. Inwestycja budowy sfinansowana została przez zamożniejszych mieszkańców miasta.
Rosnące zapotrzebowanie na wodę wymagało unowocześnienia technologii pozyskiwania wody. W roku 1867 ( i latach kolejnych) wybudowano w Pisarzowicach studnie artezyjskie. Woda rurami transportowana była ze studni do zbiornika zlokalizowanego przy murach fortyfikacji. Od roku 1873 woda czerpana była przez mieszkańców z żelaznych pomp zainstalowanych na ulicach miasta, które zastąpiły drewniane kadzie. W kolejnych latach sukcesywnie propagowano wśród mieszkańców budowę sieci do budynków oraz instalowanie wodomierzy.
Równolegle w mieście powstaje system kanalizacji (1870).
Po zakończeniu II wojny światowej wodociągi administrowane były przez organy administracji terenowej, m.in. przez powołane Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Lubaniu, Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Jelenia Góra Rejon Zgorzelec, które przejęły administrowanie zasobami infrastruktury wodnej i kanalizacyjnej.
Od 01.03.1993 r. zadania w zakresie gospodarki wod-kan realizował Zakład Gospodarki i Usług Komunalnych w Lubaniu.
1 lipca 1998 r w wyniku przekształcenia Wydziału Wodociągów i Kanalizacji Zakładu Gospodarki i Usług Komunalnych w Lubaniu powstała spółka prawa handlowego o nazwie Lubańskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. Kapitał założycielski spółki wynosił 3.447 tys. zł i stanowiły go niektóre sieci wod-kan wniesione aportem.